De Dominicanen behoren tot de oudste apostolische orden en zijn voortgekomen uit de traditie van monniken (mannen) en monialen (vrouwen). Deze monniken wonen levenslang op een vaste plek (abdij). Hun voornaamste taak is de behartiging van het Opus Dei, het werk Gods. Dat bestaat uit gebed en meditatie. Ze leiden een beschouwend leven.
De ontwikkelingen in het Europa van de twaalfde en dertiende eeuw
vroegen om nieuwe initiatieven van de religieuzen. Een daarvan was
aandacht voor de verkondiging. Daarom stichtte Dominicus in 1216
de orde van predikbroeders. Ze leven in gemeenschap, naar de
wereld toegekeerd.
Ze verlaten regelmatig hun klooster en zijn ook niet aan één
gemeenschap gebonden zoals de monniken. De basis van hun werk is
het religieuze leven. Hun werkterrein bestaat uit studie en
verkondiging.
Literatuur: Dominicus,
Dominicanen,
Dominicus
Guzman, H.Dominicus
Guzman, Dominicaner
Orde
Wat Nederland betreft: Een
korte geschiedenis; Marit Monteiro, Gods Predikers, ISBN
978-90-8704-030-7
Contemplare et contemplata aliis tradere?. Dit motto is de
dominicanen dierbaar, en betekent ?schouwen en wat beschouwd wordt
aan anderen meedelen?.
Schouwen omvat meditatie én studie, waarbij de Schrift de
belangrijkste bron is. Verkondiging betreft natuurlijk het preken
in dienst van Gods volk in strikte zin, maar groeit in de loop van
de tijd uit tot lesgeven, schrijven en veel andere vormen. Kort
samengevat betekent dat: mensen inzicht verschaffen in wat er
werkelijk gebeurt.
Op de site van de Nederlandse Dominicanen vindt u uitvoerige informatie via links over de de Orde internationaal en de eigen provincie.