Twee gebedstijden

Elke morgen en avond komen we voor een half uur bijeen om samen te bidden. Twee getijden zoals eb en vloed. Iedereen die wil kan meedoen. De gasten van de communiteit, van het centrum, jongeren en mensen van buiten zijn van harte welkom. We zingen een lied en twee psalmen uit de Bijbel. Vervolgens is er een korte lezing uit de Bijbel, gevolgd door een stilte. We sluiten ’s morgens af met het lied van Zacharias en ’s avonds met dat van Maria, beide keren gevolgd door gebeden voor kerk en wereld, voor de gasten van ons huis, voor onszelf.

Emoties

Deze twee momenten van gebed zijn als de peilers van een brug die een rivier overspant. Zij dragen ons de dag door. Twee momenten om heel uitdrukkelijk je te verbinden met God die ons leven draagt. Je begeeft je in de wereld van de psalmen. Deze liederen zijn rijk aan emoties: vreugde, woede, falen, vergeving, wanhoop, hoop, schaamte, liefde. Een wereld die groter is dan jezelf en waarin je je eigen emoties en verlangens een plaats kunt geven. Het gebed kan je gevoeliger maken voor de emoties, verlangens en toekomstdromen van de mensen veraf en dichtbij.

Meditatief

Meditatie is voor ons verbonden met het gezamenlijk gebed. Nu eens blijft dit woord van de Schrift bij je haken, dan weer een ander woord. Je laat het door je heen gaan. Je wordt stil en ontvankelijk. In het koorgebed zijn er steeds weer stiltes: tussen de psalmen, na de lezing, na de voorbeden. De verzen van de psalmen bestaan meestal uit twee gedeelten: je ademt in, zingt, je ademt uit, dan weer in, je zingt en ademt uit. Zo ook adem je in de stiltes in en uit. Op het ritme van je adem kan een woord ontstaan dat je herhaalt of is er alleen een moment van aandacht en concentratie. Al het belangrijke in het leven wordt je gegeven.